مشاوره در مورد نوشتن بد

frame-harirak-563191-unsplash.jpg
برخی از توصیه های نوشتن بسیار بد در آنجا وجود دارد. بیشتر آن با نیت است. بیشتر هدف این نیست که از نویسندگان مضطرب سود کسب کنید. اما متأسفانه توصیه‌های نوشتن به آسانی در دسترس نیست.

آیا این مهم است؟ احتمالاً خالی است؟ خوب ، تحقیقات زیادی در مورد نوشتن ، و به ویژه در مورد نوشتن دانشگاهی وجود دارد. زیاد. بنابراین ، هر از چند گاهی خودم می دانم که چرا افرادی که مشغول نوشتن مشاوره هستند ، با شواهد موجود مشورت نمی کنند.

نوشتن آکادمیک یک زمینه تحقیقاتی چند رشته است. بگذارید کمی طرح به شما بدهم - به هیچ وجه کامل نیست ، اما کافی است تا برخی از مؤلفه های اصلی را نشان دهید.

دانشکده های انگلیسی ، نوشتن ، و بلاغت و ارتباطات میزبان بورس زبان و زبانشناسی ، و تحقیق در مورد نویسندگان و شیوه های نوشتن هستند. هر یک از این سه سنت دارای رسوم و نشریات خاص خود هستند. و هر یک از این سه یک زمینه با زیر رشته های خاص خود است. به عنوان مثال زبان و زبان شناسی شامل مواردی است که ما می توانیم مطالعات ژانر ، مطالعات گفتمان ، زبان شناسی پارسیان ، زبانشناسی عملکردی سیستمیک و مطالعات سوادآموزی جدید بدانیم. و سپس زمینه های کاربردی مانند مطالعات ترکیبی ، انگلیسی به عنوان زبان دوم / انگلیسی و انگلیسی برای اهداف دانشگاهی وجود دارد - اینها نه تنها به تحقیق در زمینه های مربوط به زبان می پردازند بلکه تحقیقات خود را نیز انجام می دهند.

روانشناسان علاقه مند به رفتارهای نوشتاری آکادمیک هستند. اکثر توصیه هایی که در مورد عادات نوشتن مشاهده می کنید - سرعت نوشتن ، نوشتن روزانه ، انگیزه - در تحقیقات روانشناسی سرچشمه می گیرد ، اگرچه این ارتباط گاهی در ترجمه از بین می رود.

انسان شناسان مدت هاست که به نگارش مشغول هستند و رشته های علوم اجتماعی مرتبط نیز به نوشتن علاقه مند شده اند. این بورس تحصیلی بخشی از آن را بر روی راه های تولید نوشتن دانش های خاص ، فرهنگی / مادی / اجتماعی قرار دارد.

و آیا من به آموزش اشاره کردم؟ در اینجا بیشتر محققان نویسندگی وجود دارد و ما بیشتر اوقات به آموزش نوشتن علاقه داریم. برخی از ما در واحدهای ویژه ای که به توسعه پژوهشگر اختصاص دارد قرار دارد و برخی دیگر نیز مانند من در دانشکده های آموزش و پرورش هستند. محققان آموزش و پرورش علاقه مند به نوشتن آکادمیک از طیف وسیعی از تحقیقات انجام شده در سایر رشته ها ، و همچنین توسعه خود ما نتیجه می گیرند. به عنوان مثال ، اکثرا معلمین در خدمات پشتیبانی دانش آموختگان هستند که در زمینه نوشتن گروه ها ، دوره های نوشتن و اردوگاه های راهپیمایی تحقیق کرده اند. مربیان غالباً از معلمان آموزشی "نوشتن خلاق" (به انگلیسی) نیز استفاده می کنند.

و این به هیچ وجه لیست مشخصی برای یافتن تحقیقات و بورس های تحصیلی در زمینه نوشتن دانشگاهی نیست. اما شاید به اندازه کافی پیشنهاد شود که مشاوره در مورد نوشتن وجود دارد ، و سپس مشاوره نوشتن مبتنی بر تحقیق وجود دارد. جای تعجب در آنچه که ترجیح می دهم نیست.

و انگیزه های چریل بال و درو لوو را که به تازگی ویرایش کتابی به نام "بله - ایده های بد درباره نوشتن" را کاملا درک کرده ام   . (دسترسی آزاد)

ایده های بد درباره نوشتن  با برخی از نکات و ترفندهای متداول که بطور معمول برای دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد ارائه می شود ، مطرح می شود. برخی از آنچه در کتاب گفته می شود همچنین در مورد نوشتن دکترا و به طور کلی تر برای نوشتن آکادمیک نیز صدق می کند.

 ایده های بد درباره نوشتن به شش بخش تقسیم شده است. این موارد عبارتند از: ایده های بد در مورد نوشتن خوب ، ایده های بد در مورد نویسندگان خوب ، ایده های بد در مورد سبک ، استفاده و دستور زبان ، ایده های بد در مورد تکنیک های نوشتن ، ایده های بد در مورد ژانرها ، ایده های بد در مورد ارزیابی نوشتن ، ایده های بد در مورد نوشتن و فناوری دیجیتال و ایده های بد درباره نوشتن معلمان. این عناوین طعم و مزه ای از آنچه در هر بخش دارد را نشان می دهد و این در عناوین بخش های مختلف بخش آشکارتر می شود.

بخش تحت عنوان "ایده های بد در مورد استفاده از سبک و دستور زبان" شامل نه قطعه در حدود سه تا پنج صفحه است. و این نویسندگان دیدگاههای خود را تنظیم کرده اند: Strunk و White استاندارد را تعیین می کنند. نویسندگان خوب همیشه از قوانین من پیروی می کنند. نویسندگان باید صدای اصلی قوی را توسعه دهند. خود را از نوشتن خود دور کنید. هرگز از "من" استفاده نکنید. باید از صدای منفعل اجتناب شود. آموزش دستور زبان نوشتن را بهبود می بخشد. نویسندگان خوب باید اصطلاحات گرامری را بدانند؛ و دستور زبان باید به طور جداگانه به عنوان قواعد آموخته شود.

هر یک از این سهم های جداگانه به تحقیقات خاص متکی هستند. به عنوان مثال ، لورا لیزبت در قطعه ای تحت عنوان " استروکن و سفید استاندارد را تعیین می کنند" استدلال می کند که این محبوب ترین متون دارای ریشه های خود در کتابهای اخلاقی مکالمه در قرن نوزدهم است. لیزاب استدلال می کند که این ارتباط مهمی است

... نوشتن نوشتن Strunk و White به عنوان نوشتن خوب در واقع گفتمانی است که باعث محدودیت و حذف آنها می شود ، و بیانگر شیوه های ارزشمندی که انگلیسی در زمینه های محلی و دیجیتالی و انواع نویسندگان از سنت های مختلف زبان استفاده می کند ، نیست. اصرار بر نوع انگلیسی که توسط عناصر سبک ساخته شده است در بهترین حالت بی اطلاع است و ... در بدترین حالت غیر اخلاقی و نژادپرستانه است. (ص 118)

لیزابت نشان می دهد که از زمان انتشار اولین نسخه ، استاندارد های زبان مورد حمایت استرنک و وایت مورد بحث قرار گرفته است. او پیشنهاد می کند که

یك روش برای شروع برچیدن ایده بد استركن و وایت در مورد نوشتن این است كه انگلیسی استاندارد آكادمیك را به عنوان یك زبان از لحاظ فرهنگی و از لحاظ فرهنگی و در بین بسیاری از زبانهای دیگر ترك كنید. مفهوم نوشتن آکادمیک را به عنوان یک گفتمان ثابت ، تغییر ناپذیر و خنثی رد کنید. به جای آن به عنوان یک ابزار انعطاف پذیر از شیوه های زبانی که با کاربر و متن تغییر می کند فکر کنید. (ص 119)

لیزبت نوشتن را یک روشی که از نظر اجتماعی است ، ابزاری خنثی نمی داند. استدلال او مطابق با دیدگاههایی است که بطور گسترده در علوم انسانی و علوم اجتماعی وجود دارد که متن ها ساختارهای فرهنگی هستند. این دیدگاه البته به معنای این نیست که لیزابا از هر چیزی در رابطه با نوشتن دفاع می کند. او مانند همه مشارکت کنندگان در کتاب ، تشخیص می دهد که کنوانسیون ها وجود دارد و آنها به طور کلی باید دنبال شوند. اما او از خوانندگان می خواهد كه با استفاده از متونی مانند Strunk و White به عنوان قوانین معصوم ، مقاومت كنند و در عوض ، در معرض ظرافتهای فرهنگی و دیجیتالی ، محبوب و (آنچه زبان شناسان می خوانند ) باشد ،  جهان را تحت الشعاع خود قرار دهد .

در همان بخش ، مونیک دوفورس و جنیفر آهرن-ددسون در مورد قوانین مشاوره در مورد فرآیند صحبت می کنند. آنها استدلال می كنند كه رویكردهای مبتنی بر قانون - همیشه نوشتن را با طرح کلی شروع كنید ، همیشه از دنباله ای از مراحل برای تهیه یك كاغذ استفاده كنید ، فقط در یك كوتاه بنویسید ، فقط روی یك پروژه بطور همزمان كار كنید - می توانند مشكلات ایجاد كنند اگر به عنوان ناعادلانه نگه داشته شوند. حقایق

این زوج بیان می کنند که دستورالعمل نوشتن مبتنی بر قانون ، در واقع مهارتهایی را که برای پرورش آن ایجاد شده است تضعیف می کند  (ص 123). نویسندگان حتی وقتی که به وضوح کار نمی کنند ، بر قوانین قدم می گذارند. Dufours و Ahe-Dodson به خوانندگان پیشنهاد می كنند كه: (1) قوانین را به پیشنهادات تبدیل كنند و (2) در مورد استفاده از قوانین سؤال كنند. آنها این گزاره ها را با نمونه ای که برای اکثر ما آشنا است نشان می دهند:

برای مثال ، توصیه معمول را برای شروع همیشه… با قلاب گیر در صورت رفع نیازهای متن و شرایط ، از قلابهای گیرنده مانند حکایات مناسب ، زنده استفاده می شود تا جلوه ای عالی داشته باشد. یک نویسنده می تواند آن را امتحان کند (این تاکتیک) را بررسی کرده و ببیند چه اتفاقی می افتد. چه تاثیری در متن دارد؟ آیا پاسخگوی نیاز مخاطب و متن است (یعنی وضعیت بلاغی)؟ آیا در بیان آنچه نویسنده در تلاش است بگوید نقش دارد؟ خوانندگان واقعی چگونه پاسخ می دهند؟ از این طریق ، نویسندگان می توانند با تکنیک هایی آزمایش کنند ، درباره پیامدهای آنها آگاهانه عمل کرده و در مورد بهترین مسیر عمل در بین گزینه های خود داوری کنند. و از همه مهمتر ، نویسندگان به جای رعایت قوانین به قوانین ، معنی دار تر هستند ... (صفحه 124).

موضع دوفورس و هرن دودسون - که به توانایی نویسنده برای تشخیص و انتخاب برای خودشان متمرکز است - توسط همه همکاران کتاب صورت گرفته است. آنها می گویند مشاوره فقط همین است که آنها می گویند مشاوره. اگر درک کنیم مشکلات نوشتن به عنوان یک هنجار استثنا نیست ، ما نیز می فهمیم که نویسنده بهتر شدن به معنای ساختن یک کارنامه از ابزارها و تکنیکهای فرآیند است. آنها خواستار این هستند که ما نویسندگان نیازی به نسخه نداریم. درعوض ، ما می توانیم به تکالیف نوشتن نزدیک شویم و در مورد خاص آن مشکلات فکر کنیم. سپس ما در مورد اینکه چه منابع ممکن است برای پرداختن به آنها استفاده کنیم فکر می کنیم. ما آنها را امتحان می کنیم. ما می بینیم چه چیزی در این شرایط خاص برای ما بهتر است.

تمام فصول موجود در ایده های بد درباره نوشتن خواندن بیشتر را ارائه می دهد. بیشتر نویسندگان به متون اصلی و تحقیق مراجعه می کنند. برخی همچنین به کتابها و وبلاگهای مشاوره ای که از تحقیقات استفاده می کنند اشاره می کنند.

صرف نظر از تجربه شما در زمینه نوشتن آکادمیک ، بیشتر ما از خواندن مطالب این کتاب سود می بریم. کسانی از ما که نوشتن آکادمیک را تحقیق و تدریس می کنیم احتمالاً مطالب خواندن جدیدی پیدا می کنند. آنهایی که نسبتاً جدید برای نوشتن آکادمیک هستند ، نه تنها متن زیادی را برای کشف پیدا می کنند ، بلکه برخی از بینش های مفید را نیز پیدا می کنند. ما ممکن است با همه اینها موافق نباشیم ، اما می توانیم در مورد آن بحث کنیم ... و مانند هر بحث علمی ، اگر بخوبی آگاه شویم ، به آن کمک می کند.

و مطالب موجود در این کتاب به خوانندگان کمک می کند تا در زمینه نوشتن توصیفات نوشتن مشاوره در زمینه نوشتن ، مفید باشند که بین تمایز مشاوره در زمینه نوشتن تفاوت قائل شوند - برخی بد ، برخی نه چندان بد ، برخی خوب.

تصویر توسط قاب حریراک در Unsplash.