سایت های معتبر مقالات علمی فارسی

نمایه Google Scholar روشی بسیار ساده برای جمع آوری نشریات شما (و استناد به آنها) است تا دیگران بتوانند کار شما را پیدا کنند و غالباً نسخه ای در دسترس برای یافتن آنها پیدا کنند. پس از تنظیم پروفایل ، می توانید به روزرسانی های خودکار را انتخاب کنید ، بنابراین نیازی نیست وقت زیادی را برای به روز کردن لیست نشریات خود اختصاص دهید. اگر نمایه Google Scholar ایجاد کنید ، اگر افراد به دنبال کار شما باشند ، نمایه شما در رتبه بندی صفحه قرار می گیرد.

اگر در منطقه ای کار می کنید که به خوبی از ابزارهای blibliometric Scopus یا Clarivate استفاده نشده باشد ، می توانید  با استفاده از داده های نمایه Google Scholar ، از نرم افزار رایگان  Publish یا Perish استفاده کنید تا استنادهای خود را تجزیه و تحلیل کنید.

توجه داشته باشید که این سرویس رایگان توسط Google ارائه می شود و ممکن است به طور نامحدود ادامه یابد.

تنظیم نمایه Google Scholar
تنظیم پروفایل فقط چند دقیقه طول می کشد.

قبل از شروع به یک حساب Google نیاز خواهید داشت - از حساب موجود خود استفاده کنید یا یک حساب کاربری خود ایجاد کنید.
به Google Scholar بروید  و روی "استنادهای من" کلیک کنید
دستورالعمل ها را با افزودن اطلاعات مربوط به ارتباط و آدرس ایمیل دانشگاه خود دنبال کنید. (به یاد داشته باشید که آدرس را تأیید کنید - ایمیلی را دریافت خواهید کرد که از شما بخواهد این کار را انجام دهد).
کلمات کلیدی مربوط به تحقیقات خود را اضافه کنید و به صفحه اصلی دانشگاه خود پیوند اضافه کنید (در صورت داشتن)
اگر می خواهید نمایه خود را شخصی کنید ، عکسی اضافه کنید.
برای ایجاد نمایه اصلی روی "مرحله بعدی" کلیک کنید.
انتشارات خود را اضافه کنید - Google احتمالاً موارد صحیح را پیشنهاد می کند و از شما می خواهد تا تأیید کنید که آنها متعلق به شما هستند. مراقب باشید اگر نام مشترک دارید زیرا ممکن است انتشارات توسط دیگران در این پیشنهادات باشد. همچنین ممکن است انواع مقالاتی وجود داشته باشد که نمی خواهید آنها را بگنجانید (Google تعداد زیادی مطالب مانند خبرنامه ، بررسی کتاب و غیره را نشان می دهد ، نه فقط مقالات علمی).
برای یافتن انتشارات گمشده ، می توانید با استفاده از عناوین مقاله یا DOI جستجو کنید. همچنین در صورت لزوم می توانید انتشارات گمشده را به صورت دستی اضافه کنید.
نمایه خود را عمومی کنید - این بدان معنی است که دیگران قادر خواهند بود آن را پیدا کرده و بدنه کار شما را کشف کنند.
پس از تنظیم نمایه خود ، Google Scholar آنرا با انتشاراتی منتشر می کند که فکر می کند مال شماست. می توانید در طی مراحل تنظیم ، بین بروزرسانی خودکار و به روز رسانی دستی را انتخاب کنید.

ایجاد یک حساب Google Scholar
این فهرست مراحل لازم برای ایجاد یک حساب Google Scholar را طی می کند
نمایه Google Scholar چیست؟

این نمونه ای از نمایه Google Scholar است.

لیست نشریات را می توان به ترتیب تاریخ یا تعداد دفعاتی که خروجی با کلیک بر روی عناوین ذکر شده است ، مرتب کرد. با کلیک بر روی تعداد استنادها ، می توانید دریابید که کدام نشریات مورد نظر شما را ذکر کرده اند. انتشارات را می توان براساس تاریخ و ربط فیلتر کرد.

می توانید نمونه هایی از نمایه های Google Scholar را از دیگر نویسندگان دانشگاه Reading Reading در اینجا مشاهده کنید:  https://scholar.google.co.uk/citations؟view_op=view_org&hl=en&org=2560579919168236123#

چرا استنادهای Google Scholar نسبت به Scopus یا Web of Science بیشتر است؟
ممکن است متوجه شوید که تعداد استناد به کارهای شما در Google Scholar از سایر پایگاههای داده مانند Scopus ، Web of Knowledge یا Microsoft Academic بیشتر است.

بر خلاف سایر پایگاه های داده ، Google Scholar لیستی از منابعی را که جستجو می کند برای یافتن استناد به کار شما ارائه نمی دهد. نگرانی هایی در مورد کیفیت استناد وجود دارد که شمارش می شود زیرا ممکن است از ادبیات بررسی شده توسط همگان نشات نگیرد. Google Scholar استنادهایی را از مجموعه اسلایدها ، گزارش ها ، مقاله های کارشناسی ارشد و منابع دیگر به دست خواهد آورد. Google Scholar همچنین ممکن است استنادهایی را از مطالب قدیمی تر انتخاب نکند زیرا ممکن است در قالب دیجیتالی در دسترس نباشد.

استناد به برخی منابع ، به عنوان مثال ، کتابها ، ممکن است در گوگل اسکولار بسیار بهتر باشد زیرا در سایر بانکهای اطلاعاتی کتابشناختی تحت پوشش قرار نمی گیرد. درج استناد به کتابها می تواند برای محققان بسیار مفید باشد که در آنها خروجی مقاله های غیر ژورنالی رایج تر است.

به احتمال زیاد هیچ پایگاه داده قادر به پوشش کلیه خروجی ها در همه موضوعات نیست. این نکته را هنگام استفاده از داده های استناد از منابع مختلف در نظر داشته باشید.

در یک گزارش و یا  مقاله های پژوهشی ، اسناد و مدارک است شواهد  ارائه شده برای کسب اطلاعات و افکار قرض از دیگران است. این شواهد شامل منابع اصلی  و منابع ثانویه نیز می باشد.

شیوه ها و قالب های مختلفی از اسناد وجود دارد ، از جمله سبک MLA (برای تحقیقات در علوم انسانی) ، سبک APA (روانشناسی ، جامعه شناسی ، آموزش) ، سبک شیکاگو (تاریخ) و سبک ACS (شیمی).

نمونه ها و مشاهدات
Adrienne Escoe
"مستندات دارای معانی زیادی است ، از گسترده - هر آنچه که در هر رسانه نوشته شده است - تا کتابچه های راهنما برای سیاست ها و روشهای باریک یا شاید سوابق."
( T او راهنمای عملی به مستندات مردم پسند ، 2 اد. ASQ کیفیت پرس، 2001)
Kristin R. Woolever
"موضوعی که مهمتر از فرم اسناد است ، دانستن چه موقع مستند سازی است. به طور خلاصه ، هر چیزی که کپی شده نیاز به مستند سازی دارد ...
" شاید بهترین نکته برای دانستن هنگام تهیه مستند استفاده از عقل سلیم باشد. اگر نویسندگان مراقب باشند که به اعتبار خود اعتبار بدهند و دسترسی آسان به همه منابع منبع را به خواننده ارائه دهند ، احتمالاً متن مناسب مستند است. "
( درباره نویسندگی: بلاغت برای نویسندگان پیشرفته . Wadsworth، 1991)
یادداشت برداری و مستندات در طول فرآیند تحقیق
لیندا اسموک شوارتز
"مهمترین چیزی که باید هنگام یادداشت برداری از منابع خود به خاطر بسپارید این است که شما باید به طور واضح بین مطالب نقل شده ، پارافروز و خلاصه ای که باید در مقاله شما مستند باشد و ایده هایی که نیازی به مستند سازی ندارند ، تفکیک کنید زیرا آنها کلی تلقی می شوند. دانش در مورد آن موضوع. "
( راهنمای Wadsworth برای مستندات MLA ، ویرایش دوم ، وادسورث ، 2011)
منابع کتابخانه در مقابل منابع اینترنتی
Susan K. Miller-Cochran and Rochelle L. Rodrigo
"وقتی شما منابع خود را مرور و تجزیه و تحلیل می کنید ، به خاطر داشته باشید که تمایز کتابخانه / اینترنت به همان سادگی نیست که در ابتدا به نظر برسد. اینترنت جایی است که دانش آموزان معمولاً وقتی تغییر می کنند. بسیاری از مربیان دانش آموزان را نسبت به استفاده از منابع اینترنتی هشدار می دهند ، زیرا آنها به راحتی قابل تغییر هستند و به دلیل اینکه هر کسی می تواند یک وب سایت ایجاد و منتشر کند ، این نکات مهم است که بخاطر بسپارید ، اما یادآوری این نکات مهم است ، اما استفاده از معیارهای ارزیابی واضح بسیار ضروری است. نگاه کردن به هرمنبع منابع چاپی می توانند خود منتشر شوند. تجزیه و تحلیل چگونگی تغییر یک منبع به راحتی ، چند بار تغییر آن ، چه کسی آن را تغییر داده ، چه کسی آن را بررسی می کند و چه کسی مسئول محتوا است به شما کمک می کند منابعی را انتخاب کنید که قابل اعتماد و معتبر باشند ، هر کجا که آنها را پیدا کنید. "
( Wadsworth راهنمای تحقیق ، اسناد ، ویرایش ویرایش Wadsworth ، 2011)
مستندات والدین
جوزف اف. تریمر
"شما می توانید با ارائه اطلاعات از یک منبع و قرار دادن نام و شماره صفحه نویسنده در پرانتز در انتهای جمله ، تصمیم بگیرید که الگوی اسناد را تغییر دهید . این روش به ویژه مفید است اگر شما قبلاً هویت را برقرار کرده باشید. از منبع شما در یک جمله قبلی استفاده کنید و اکنون می خواهید ایده نویسنده را با جزئیات بیشتر توسعه دهید بدون آنکه احکام خود را با مراجعه به نام او یا او دائمی درهم و برهم کنید. "
( راهنما برای مستند سازی MLA ، چاپ نهم وادسورث ، 2012)

مشکل استفاده بیش از حد از کلمات اغلب وقتی گزارش می شود که دیگران چه چیزی را برای شما نوشته اند یا به شما گزارش می دهند. به عنوان مثال ، چگونه می توانید از نوشتن "گفته" بارها و بارها خودداری کنید؟ خواندن همان کلمه چندین بار می تواند بسیار خسته کننده باشد. شما باید جایگزین هایی را برای این افراد مزاحم پیدا کنید. درست؟

در اینجا پاراگراف وجود دارد که می تواند واقعاً با نوعی کمک به جایگزینی کلمه انجام شود. همانطور که از کلمات به صورت پررنگ می بینید ، نویسنده از همان برچسب گفتگو استفاده می کند ، فعل نشان می دهد بارها و بارها.

لتر پیشنهاد می کند که تحقیقات فمینیستی "در مورد قرار دادن ساختار اجتماعی جنسیت در مرکز تحقیق شخص" است (1991: 71). راینهارز (1992) ، نشان می دهد تحقیقات فمینیستی سه ویژگی دارد. اولا ، این کار توسط افرادی انجام می شود که خود را فمینیست یا به عنوان بخشی از جنبش زنان معرفی می کنند. ثانیا ، برای مخاطبان فمینیستی منتشر می شود ، یعنی در مجلات یا كتاب هایی كه فقط تحقیقات فمینیستی را منتشر می كنند ، و سوم ، آن را از طرف سازمان هایی كه به تحقیق فمینیستی اعطا می شوند ، اعتبار داده است. سایر دانشمندان علوم اجتماعی تعاریف جایگزین ارائه می دهند. دستیار (1996) پیشنهاد می کنداین تئوری فمینیستی درمورد "فرض زنانه به عنوان موضوع بنیانگذار فمینیسم" است در حالی که استنلی (1983) اظهار داشت که این صرفاً "تحقیق توسط زنان" است. بنابراین برای برخی ، این تحقیق باید در مورد تجربه زنان باشد ، برای برخی دیگر مربوط به روش تحقیق است. همانطور که مری او برین پیشنهاد می کند ، " ما نه تنها باید یک نظریه را توسعه دهیم بلکه باید یک دیدگاه فمینیستی و یک روش تحقیق را توسعه دهیم که از آن می توان یک نظریه پدید آمد" (1991 در راینهارز ، Op.cit: 5).

X نشان می دهد ، Y پیشنهاد می کند ، Z نشان می دهد ... خوب است که از شر آنهایی که پیشنهاد می کنید خلاص نشود ، چنین نیست؟ بنابراین این زمانی است که آن بانکها با کلمات و اصطلاحات آکادمیک مفید هستند - می دانید ، آن دسته از داده های گزینه های جایگزین برای کلماتی که بیش از حد استفاده می کنید ، هستند. بانک های کلمه / عبارت معمولی همیشه برچسب های گفتگوی متفاوتی دارند که می توانند به جای گفتن ، گفت ، گفتند ... یا پیشنهاد دهید ، پیشنهاد کنید ، مانند این مورد پیشنهاد کنید. چطور ...

طبق گفته لتر ، تحقیقات فمینیستی "در مورد قرار دادن ساختار اجتماعی جنسیت در مرکز تحقیق شخص" است (1991: 71). راینهارز (1992) ، تحقیقات فمینیستی را با سه ویژگی تعریف می کند . اولا ، این کار توسط افرادی انجام می شود که خود را فمینیست یا به عنوان بخشی از جنبش زنان معرفی می کنند. ثانیا ، برای مخاطبان فمینیستی منتشر می شود ، یعنی در مجلات یا كتاب هایی كه فقط تحقیقات فمینیستی را منتشر می كنند ، و سوم ، آن را از طرف سازمان هایی كه به تحقیق فمینیستی اعطا می شوند ، اعتبار داده است. سایر دانشمندان علوم اجتماعی تعاریف جایگزین ارائه می دهند. Assister (1996) نشان می دهد که تئوری فمینیستی است در مورد 'فرض زنانگی به عنوان موضوع تاسیس فمینیسم »در حالی که استنلی (1983) ادعا می کنداین فقط تحقیق "زنان" است. بنابراین برای برخی ، این تحقیق باید در مورد تجربه زنان باشد ، برای برخی دیگر مربوط به روش تحقیق است. همانطور که مری او برین اظهار می کند ، "ما نه تنها باید یک نظریه را توسعه دهیم بلکه باید یک دیدگاه فمینیستی و روشی برای تحقیق از آن استفاده کنیم که یک نظریه می تواند ظهور کند" (1991 در Reinharz ، Op.cit: 5).

حوری فقط یک پیشنهاد مشکل حل شد. سپاس کلمه بانکی.

نه می ترسم نه واقعا. مشکل هنوز هم تا حد زیادی همین است. بیایید ببینیم که در پاراگراف چه می گذرد. نویسنده در وهله اول خلاصه سخنان دیگران است و کمی تفسیر اضافه می کند. بیایید ببینیم که با افعال مشکل ساز چه می گذرد.

طبق گفته لتر ، تحقیقات فمینیستی "در مورد قرار دادن ساختار اجتماعی جنسیت در مرکز تحقیق شخص" است (1991: 71). راینهارز (1992) ، تحقیقات فمینیستی را با سه ویژگی تعریف می کند . اولا ، این کار توسط افرادی انجام می شود که خود را فمینیست یا به عنوان بخشی از جنبش زنان معرفی می کنند. ثانیا ، برای مخاطبان فمینیستی منتشر می شود ، یعنی در مجلات یا كتاب هایی كه فقط تحقیقات فمینیستی را منتشر می كنند ، و سوم ، آن را از طرف سازمان هایی كه به تحقیق فمینیستی اعطا می شوند ، اعتبار داده است. سایر دانشمندان علوم اجتماعی تعاریف جایگزین ارائه می دهند. دستیار (1996) پیشنهاد می کنداین تئوری فمینیستی درمورد "فرض زنانه به عنوان موضوع بنیانگذار فمینیسم" است در حالی که استنلی (1983) ادعا می کند که این صرفاً "تحقیق توسط زنان" است. بنابراین برای برخی ، این تحقیق باید در مورد تجربه زنان باشد ، برای برخی دیگر مربوط به روش تحقیق است. همانطور که  مری او برین اظهار می کند ، "ما نه تنها باید یک نظریه را توسعه دهیم بلکه باید یک دیدگاه فمینیستی و روشی برای تحقیق از آن استفاده کنیم که یک نظریه می تواند ظهور کند" (1991 در Reinharz ، Op.cit: 5).

مسئله تنها افعال نیست ، بلکه کلمه "پیشنهاد" به خودی خود است. در پاراگراف ، با وجود افعال اصلاح شده ، ما لیستی از او گفتیم ، او گفت ، او گفت ، او گفت ، او گفت ...

آه من یک لیست کوچک دارم ، بله ، من A. A.  لیست
آه ، من یک لیست کوچک دارم ، بله ، من A. A. لیست

در این بخش واقعاً نیازی به تنوع فعل نیست. باید تجدید نظر شود - دوباره نوشته شود تا نویسنده مسئولیت پیام را بر عهده بگیرد.
این بند در اصل یک لیست لباسشویی است. و واقعاً مشخص نیست که در واقع کدام یک از گزینه هایی که نویسنده در آن ذکر شده است را ترجیح می دهد. آنچه فقط وجود دارد گزارشی است از آنچه بعضی افراد فکر می کنند. در حالی که یک خواننده می تواند استدلال نهانی را که در این پاراگراف ایجاد می شود بخواهد ، بلکه فقط با اضافه کردن آنچه در واقع در این صفحه است ، است.
بگذارید از شر او خلاص شویم ، او گفت ، او گفت ، او گفت.

پاراگراف می تواند چیزی شبیه به این باشد ...

محققان درباره تعاریف تحقیق فمینیستی اختلاف نظر دارند. Shulamit Reinharz (1992) تحقیقات فمینیستی را اینگونه تعریف كرد: تحقیقات انجام شده توسط افرادی كه خود را فمینیست یا به عنوان بخشی از جنبش زنان معرفی می كنند. تحقیقاتی که برای مخاطبان فمینیستی منتشر شده است ، یعنی در مجلات یا کتابهایی که فقط تحقیقات و تحقیقات فمینیستی را منتشر می کند که اعتبار خود را از سازمان هایی که به تحقیق فمینیستی اعطا کرده اند ، منتشر کرده است. تعاریف بعدی تحقیقات فمینیستی را به عنوان "ساخت اجتماعی جنسیت در مرکز تحقیق شخص" قرار داده است (لتر ، 1991: 71). در مورد "فرض زن بودن به عنوان موضوع بنیانگذار فمینیسم" (Assister، 1996) یا به عنوان "تحقیق توسط زنان" (استنلی ، 1983). در حالی که برای برخی ، این تحقیق باید درباره تجربه زنان باشد ،

پاراگراف در حال حاضر جمله ای جدید با موضوع (به صورت پررنگ) دارد که توضیح می دهد که نویسنده نقشه هایی را برای دستیابی به تحقیقات فمینیستی ترسیم می کند. پاراگراف بازنویسی نسخه ای از بحث در این زمینه را ارائه می دهد. نویسنده پاراگراف یک شخصیت اصلی در زمینه ، راینهارز را جدا کرده و نظرات مختلفی را طبقه بندی کرده است. این نقشه برداری "هلیکوپتر" اکنون فرصتی را برای نویسنده ایجاد می کند تا موقعیت خودش را بیان کند.

من به عنوان یک خواننده انتظار دارم که پاراگراف بعدی با "این تحقیق ..." شروع شود. نویسنده نه تنها به دنبال موقعیت (و تعریف) است ، بلکه با ارجاع به ادبیات - نه تنها به عنوان یك فهرست ، از ترجیح خود در مورد تحقیقات فمینیستی حمایت می كند. نویسنده سپس به شرح مفاهیم رویکرد منتخب خود برای تحقیقات خود می پردازد.

اخلاقی بودن این مثال کوچک کاملاً آشکار است. مشکل کلمات تکرار شده ، گاه تکرار کلمه به خودی خود نیست ، بلکه ساختار نوشتاری است که باعث تولید تکرار می شود.

بنابراین ، قبل از رسیدن به کلمه / عبارت بانک یا ورق تقلب از کلمات جایگزین ، ارزش آن را دارد که کمی وقت صرف کنید تا تکرار کلمات واقعاً مشکل استفاده بیش از حد یا چیز دیگری باشد - چیزی که شاید بر خلاف این نباشد. لیست ، عدم استدلال ، و یا عدم وجود جمله یا یا عدم وجود نویسنده مسئول متن ...

این از چیزی است که مدتها پیش نوشتم ، اما به نظر می رسد ربطی به این موضوع دارد. نوشتار من "صدا" منشاء آن را در یک انتشار رسمی دانشگاهی خیانت می کند. با این حال ، این عقیده که کار دانشگاهی و یادگیری دانشگاهیان در یک گفتگوی عمومی ، از طریق و به عنوان مکالمه عمومی ادامه می یابد - برخلاف داشتن "تأثیر" یا "تعامل" - موضوعی است که من (هنوز) آن را قانع کننده می دانم. 

The-Thinker_opt

فیلسوف Linda Alcoff (2002) روشی جامع برای درک تعهدات عمومی بورس تحصیلی ارائه می دهد. وی خاطرنشان كرد: در حالی كه در كشورهایی مانند آمریكا و انگلیس كارهای فكری عمومی می تواند به هزینه شغلی / تصدی باشد ، این در همه كشورها اینگونه نیست - به عنوان مثال ، آمریكای لاتین انتظار تعامل علمی را در زندگی عمومی دارد. او استدلال می کند که کارهای عمومی در آکادمی کمرنگ شده است زیرا به نظر می رسد فاقد سخت گیری و چالش است و غالباً به خطر می افتد. اما اصطلاح روشنفکر عمومی با نخبه گرایی و با روشنفکران مشهور که آنرا روی ستونهای تلویزیونی و روزنامه های پریمیت درست کرده اند برابر است. وی در عوض مفهوم « روشنفكر مشغول به كار عمومی ...» را ارائه می دهد كه بخش قابل توجهی از وقت خود را صرف مشاركت با افراد غیر آكادمیك می كند (ص 524) در زمینه های محلی بیشتر (صفحه 525).

آلکوف پیشنهاد می کند که سه روش وجود دارد که می توان یک روشنفکر را درگیر کرد:

به عنوان یک منتقد دائمی . اما او می گوید ، خطراتی در اینجا وجود دارد. وکالت نه تنها به عنوان مصالحه دیده می شود بلکه غالباً شایسته احترام است. به عنوان مثال ، منتقد اجتماعی فمینیستی تقریباً همیشه به عنوان یک شخص باهوش اخلاقی یا یک اقتدارگرای کمد مطرح می شود. بنابراین ممکن است منتقد دائم بی اثر باشد. علاوه بر این ، به اصطلاح استقلال منتقد مستقر در دانشگاه ، لزوماً از نظر فکری مستقل از آنهایی نیست که دفاع از سازمانها یا برنامه های خاص را از "درون" " بی طرفی خالص " ارائه می دهند ، "خود خنثی است " ، توهمی است که امتناع از امتناع از تعامل در خود انعکاس پذیری »(ص 527). و ترس از تعاونی که از طریق حمایت از استقلال بیان می شود ، فرض بر این است که "می توان یک سیاست را عاری از همکاری های بالقوه ابداع کرد »(صفحه 528). همه از جایی که او پیشنهاد می کند استدلال می کنند ، و همه کسانی که ادعا می کنند به نمایندگی از طرف یا جامعه صحبت می کنند ، این استدلال را در نظر می گیرند که در نظر داشته باشند که در آن کجاست و چه چیزی در آن مخفف است.
به عنوان populariser . آلکوف بیشتر تصویب این دسته از اقدامات را انجام می دهد. محبوب محبوب کسی است که ایده هایی از آکادمی گرفته است و آنها را برای عموم گسترده تر ترجمه می کند. منتقدین فعالیتهای تبلیغاتی ادعا می کنند که این " ظرافت و سخت گیری را به نفع نمونه های واضح و ادعاهای مبهم " قربانی می کند "(ص 528) آلکاف خاطرنشان می کند که این ایده در یک ایده هنجاری آکادمی به عنوان یک صومعه ناب از جهان بریده شده است. . در حالی که محبوبیت به عنوان غیر منطقی و ضد تئوری تلقی می شود ، آلکف معتقد است که این هدف با ارزش است و نیازی به فدا کردن همه تفاوت ها نیست.
به عنوان یک نظریه پرداز عمومی . این موقعیت ترجیحی آلكوف (و همچنین مال من) است. آلکوف اظهار داشت که پیشرفت تئوریکی و خلاقیت فقط در بازگشت در صومعه اتفاق نمی افتد (صفحه 530) بلکه در بیشتر جنبه های زندگی اتفاق می افتد. او برای مفهومی از " انجام نظریه در افکار عمومی " استدلال می کند (صفحه 531). همانطور که او می گوید:
عرصه عمومی می تواند فضایی باشد که کارهای فکری انجام شود ، در آن مشکلات به وجود می آید تا به آن پرداخته شود ، و در آنجا دانش و تجربه حاصل می شود که می تواند موضوعات مختلفی از قبیل صحبت برای دیگران ، اتحادهای کارگری / دانشگاهی ، مشورت عمومی و دمکراتیک را برطرف کند. ماهیت برتری سفید یا مرد و جنس ناهمجنسگرا ... فرد می تواند بازخورد حیاتی را دریافت کند (صفحه 530)

این فعالیت عمومی است که در آن فرد همزمان به تدریس و یادگیری می پردازد (ص 533) و با این عقیده مخالفت دارد که آنچه در مردم اتفاق می افتد فساد سختگیری آکادمیک است ، آلکوف برعکس این مسئله را پیشنهاد می کند:

… کارهایی که به صورت عمومی انجام می شود در واقع یکی از بهترین سایت هایی است که می توانید دست کم در برخی کارهای خاص روشنفکرانه شرکت کنید ، نه به این دلیل که صرفاً تئوری اعمال و آزمایش تئوری است که در آکادمی به حوزه عمومی توسعه یافته است و نه به این دلیل که می توان داده های خام را به راحتی جمع آوری کرد. که می تواند تئوری بسازد ، بلکه بیشتر به این دلیل است که حوزه عمومی گاهی اوقات بهترین یا تنها مکانی است که در آن می تواند افکار شخص را تغییر دهد ... و بنابراین درگیر کار فکری شود . (ص 533).

آلکوف دانش "انتقال" یا "بسیج" را نه به عنوان انتقال بلکه مفهوم آزمایش استعاره ها ، اعتقادات و نظریه ها در داخل و با مردم تصور می کند . او حوزه عمومی را بیش از یک حوزه می داند " برای جمع آوری داده ها ، حسن نیت و محبوبیت " (صفحه 534) اما به عنوان سایتی که می تواند متقابل ، گفتگوها ، بحث و گفتگوها و احترام متقابل باشد.

این یک فریاد دور از فکر کردن است که تنها کاری که باید با تحقیقات خود انجام دهیم نوشتن یک برنامه مشغول عمومی است - طرحی برای چگونگی گفتن آنچه به مردم مختلف انجام داده ایم و پیامدهای آنها ، نه ما. 

بنابراین می خواهید مقاله ژورنالی بنویسید اما در مورد چگونگی شروع آن مطمئن نیستید؟ خوب ، در اینجا باید چند نکته را به خاطر بسپارید.

مقدمه مقاله ژورنال شما باید احساس خوبی ایجاد کند . خوانندگان از دو پاراگراف اول ، دید کاملی نسبت به بقیه مقاله دارند. اگر کار شما جذاب ، مختصر و ساختار یافته است ، به خوانندگان توصیه می شود که ادامه دهند. از طرف دیگر ، اگر مقدمه ساختار کمی داشته باشد ، به نتیجه نرسید ، و نیمی از آن کسل کننده یا بسیار باهوش باشد ، ممکن است خواننده تصمیم بگیرد که آن دو یا سه بند کافی است. به اندازه کافی

در پایان مقدمه ، شما می خواهید که خواننده شما بخواند ، و با علاقه بخواند ، نه با احساس عذاب قریب الوقوع ، یا به سادگی خارج از وظیفه باشد. بنابراین مقدمه باید بگوید که خواننده در مقاله با چه روشی روبرو خواهد شد ، همچنین دلیل اهمیت آن چیست. در حالی که در برخی از روایات علمی مرسوم است که به خواننده اجازه دهیم تا مقاله را در انتهای آن پیدا کند - اینگونه نیست که معمولاً سنت انگلیسی کار می کند. مجلات زبان انگلیسی می خواهند دلیل اولیه مقاله و استدلال آن در ابتدا پرچم گذاری شوند.

در واقع می توان به عنوان نوعی بیانیه مینی پایان نامه فکر کرد ، با چه ، چرا و چگونه استدلالی که پیش از نسخه توسعه یافته بیان شده است. این مقدمه به طور کلی نوعی نقشه راه را برای آن ارائه می دهد

یک مقدمه ساده اغلب استقبال می شود
یک مقدمه ساده اغلب استقبال می شود

مقاله برای آمدن همچنین به خواننده این امکان را می دهد تا درباره انواع اطلاعات و شواهدی که برای تهیه پرونده خود در مقاله استفاده خواهید کرد ، آگاه باشد.
نوشتن مقدمه دشوار است. شما باید در مورد این فکر کنید:

سوال ، مشکل یا معما که در ابتدا مطرح خواهید کرد و همچنین
جواب ، و
چگونه استدلال که پاسخ شما را تشکیل می دهد ، مرحله بندی می شود.
در عین حال ، شما همچنین باید به این فکر کنید که چگونه می توانید این افتتاحیه را قانع کننده کنید. شما باید از خود بپرسید که چگونه سؤال ، مشکل یا معمای انتخاب شده خود را در بستری قرار خواهید گرفت که خواننده درک کند. باید در نظر بگیرید: متن چقدر گسترده یا باریک باشد - چقدر محلی ، چقدر بین المللی ، چگونه رشته خاص؟ آیا مسئله ، سوال یا معمای باید در سیاست ، تمرین یا وضعیت بحث علمی - ادبیات قرار بگیرد؟

سپس شما باید روش هایی را که توجه خواننده را از طریق یک جمله شروع باز کردن و / یا استفاده از یک تحریک جلب خواهید کرد ، در نظر بگیرید - حکایتی ، قطعه از داده های تجربی ، عناوین رسانه ، سناریو ، نقل قول یا موارد مشابه. و باید این بازکن را با اقتدار بنویسید - با اطمینان و اقناع.

نوشتن مقدمه خوب معمولاً به معنای نوشتن "ساده" است. استناد چندان زیادی برای سفر به خواننده وجود ندارد. هیچ جملهای فوق العاده طولانی با ایده های چندگانه که با کاما و نقاط کوچک جدا شده اند. صدای زیاد غیرفعال و استفاده سنگین از نامگذاری زیاد نیست ، به گونه ای که خواننده احساس می کند که در حال بلعیدن کاسه ای مخصوصاً خسته کننده از تاپیوکای سرد و روزمره هستند.

مقاله مقالات ژورنال از پت تامسون
همه این؟ سوالات ، زمینه ، استدلال ، دنباله و سبک نیز هست؟ این یک سوال بزرگ است.

مقدمه کارهای چندانی برای انجام دادن در چند کلمه دارد. جای تعجب نیست که مردم غالباً از معرفی خود غافل می شوند. بنابراین چگونه به نوشتن نزدیک شویم؟ 

در دوره های نوشتن من افرادی را می بینم که بسیار خوشحال هستند که می توانند چیزی را عملی کنند ، چیزی "به اندازه کافی خوب" برای مقدمه - آنها این مقدمه را به عنوان نوعی محل نگهداشتن می نویسند - و سپس در ویرایش های بعدی به آن باز می گردند تا بیشتر بدانند. متقاعد کننده و جذاب. اما من همچنین افرادی را می بینم که می توانند خیلی سریع به یک نسخه بسیار خوب از یک مقدمه دست یابند و می یابند که تهیه آن "تقریباً صحیح" برای تنظیم آنها برای بقیه مقاله ضروری است.

نکته این است که دریابید که چه رویکردی برای شما کار می کند.

شما نمی خواهید برای روز پایان دادن به تلاش برای به دست آوردن بیشترین جمله شروع باز ممکن است پایان یابد. (همیشه می توانید برگردید و بازنویسی کنید!) فقط به یاد داشته باشید که مهمترین چیز برای مرتب سازی در ابتدا نقشه راه است ، زیرا این به شما کمک می کند تا بقیه مقاله را بنویسید. و اگر در هنگام نوشتن نظر خود راجع به ساختار مقاله تغییر دهید ، می توانید همیشه برگردید و مقدمه را تنظیم کنید. به خودتان بگویید "هیچ چیز با مقاله مجله ای در سنگ حک نشده است تا این که من آن را برای انتشار ارسال کنم!"

یکی از فواید کمی وقت کم این است که فکر گاه و بیگاه به نظر شما می رسد ، ظاهراً از هیچ جا. شاید این فکر سرآغاز ایده جدید باشد ، شاید بصیرت از یک پروژه در حال انجام ، زاویه ای جدید در مورد موضوع در مورد. این پست یکی از این تفکرات گاه به گاه است. این نگرانی اندکی در مورد نگرانی من در مورد روش هایی است که مفهوم خلاقیت و نوآوری به ابزارآمدی داده می شود و برای حسابرسی قابل استفاده است.

علاقه زیادی به خلاقیت و اصالت در پژوهش وجود دارد - این یکی از آزمون های دکترا است ، این امر باعث می شود که بتوانید قیمت های پیشنهادی را برای تأمین اعتبار موفق کنید ، این کیفیت گریزان است که اغلب نشریات ذکر شده از آن برخوردار هستند. ایده های ثابتی پیرامون نحوه خلاقیت در نوشتن و تحقیق وجود دارد - شما ایده ها را از سایر رشته ها به درون خود می آورید ، مجموعه ای از ایده های کوچک را در نظر می گیرید و آنها را به چیزی بزرگتر تبدیل می کنید ، ارتدوکسی ها را مشکل سازی می کنید ، سؤالات ساده لوحانه می پرسید ، می گیرید. ایده ای بگیرید و آنرا در موقعیت جدیدی اعمال کنید ...

اکنون اینها همه مفاهیم معقول و منطقی هستند و من نمی خواهم این را بگویم که اینگونه نیستند. با این حال ، آنها کاملاً ما را به جایی نمی رساندند که درک کنیم چگونه ایده های نوآورانه در واقع اتفاق می افتند. و یکی از مکانهایی که می توانیم در مورد فرآیندها و شیوه های خلاقیت به دنبال درک آن باشیم ، در هنر است. هنرها چیزهای زیادی برای آموزش IMHO در مورد چگونگی تولید ایده های جدید دارند. البته این حوزه تحقیقاتی من است و بنابراین جای تعجب ندارد که من گاه به این فکر می کنم که چگونه تحقیقات من ممکن است بقیه کارهای دانشگاهی مرا آگاه کند ...

در اینجا یک مثال کوچک از روش هایی که در آن هنر ممکن است چیزی برای ارائه کارهای دانشگاهی به طور عام داشته باشد وجود دارد. این "بداهه" است - رویکردی که به طور مرتب در درام و همچنین موسیقی مورد استفاده قرار می گیرد. همه ما احتمالاً با "بداهه" در موسیقی و درام آشنا هستیم - کسی به یک تحریک در محل پاسخ می دهد ، بدون آماده سازی ، از منابعی که قبلاً در اختیار آنهاست استفاده کند. این نوعی ساختن است. ابله معمولی است ، یک ابله مشتق شده از یک نقطه شروع منفرد.

اما بداهه صرفاً درمورد عمل نیست ، بلکه صرفاً گسترش اقتصادی است. Improv همچنین در مورد تفکر و احساس است. این تجربه خودجوش ، بازیگوش و امروزی است که در کار گرفته می شود و کار می شود و دوباره کار می شود. این کار مجدد لازم نیست که به عنوان یک فرد انجام شود - که اغلب بسیار اجتماعی است - انجام ، تفکر و احساس کردن در کنار دیگران. Improv اغلب شامل اقدامات و تعامل است. درهم و برهم کردن ذهن ، بدن و احساسات از طریق تمرکز بر آنچه در لحظه اتفاق می افتد .

وی گفت: "این کلاس کوچک بروکلین با گروه کوچکی از ده نفر ، یک محیط ایده آل برای متوقف کردن کنترل و آزمایش آنچه در واقع دوست دارد امتحان کنید و پیش بینی نمی کنید چه چیزی در آینده خواهد بود - سعی کنید آنچه را که آینده می آید به راحتی برآورده کند. درک این نکته شگفت آور بود که بسیاری از مجموعه های مهارتهای ریز و درشت ما در این زمینه کاربرد ندارند. شما نمی توانید به جلو فکر کنید ، زیرا این قرار است از کسی / جایی دیگر که هنوز فکرش را نکرده است / باز کرده است. آنها حتی نمی دانند چه می آید. با این حال ، شما باید به آنچه اتفاق می افتد حتی اگر جایی از جایی که هیچ کس انتظار آن را ندارد ، پاسخ دهید - و نه آنچه شما انتظار دارید یا می خواهید آن باشد. این پتانسیل چالش برانگیز و غنی از بداهه ها است. در این لحظات ، شما محکوم می شوید (آزاد شده اید؟) به هم پیوسته ، زیرا بداهه ذاتاً رابطه ای است. هیچ عملی یا کلمه ای تنها نیست. شما باید از نزدیک گوش کرده و از یکدیگر دور شوید. ارتباطات عمدی اساسی برای بداهه سازی است.

Improv از شما می خواهد که خود را جدا نکنید ، غیرممکن است. پیمان هسته ای این روند وجود دارد - شما هرگز به تنهایی در آن نیستید. این روند در اصل یک شبکه است. عبارت "بله" و "تکنیکی برای ایجاد ارز بیشتر ، بازی و واکنش پذیری بیشتر خلاصه می شود. Improv مستلزم این است که شما از آنچه تازه اتفاق افتاده است ، خنثی کنید ، نه اینکه با این روش پیش بروید. با هم ، ما به جای اینکه آن را در مسیر شخص یک شخص قرار دهیم ، "توپ" را به سمت بالا ، حرکت ، روان نگه می داریم. به عبارت ساده تر ، این شکل بازی جدی به این سؤال دامن می زند: چگونه می توانیم از احمق کمتر به دنبال همدیگر باشیم؟ با هرکسی که پشت هر کس دیگری را تماشا می کند ، آماده سوار شدن و بار بداهه نوازی است که وقتی شروع به لگد زدن به زمین کرد ، هر بازیکن در واقع می تواند لحظه به لحظه کاملتری زندگی کند. هرکدام می توانند به سایر بازیکنان توجه بیشتری داشته باشند ، و به متن آشکار به طور متناقض ، آوردن انرژی بیشتر شخصی به شرایط اضطراری (تازه در حال ظهور) مستلزم آن است که کمتر از خود جذب شویم.

( https://fopnews.wordpress.com/2015/02/01/thinkemergence/ )

Improv در حال حاضر ، بلکه اینجا نیز تمرکز می کند. غوطه ور در تجربه ، کار با یک احساس / احساس / فکر اول و دیدن جایی که ممکن است به آنجا برود. تعیین پارامترهای یک رویداد و دیدن آنچه ممکن است اتفاق بیفتد. نتیجه ممکن است یک چیز غافلگیرکننده باشد ، چیزی سرگرم کننده ، چیزی که فکر می کند ، چیزی لذت بخش ... چیز خلاقانه ، چیزی خلاقانه.

بنابراین می دانید ، در زمان پایین من تعجب عجیب داشتم که چگونه "بداهه" می تواند منبعی برای تحقیق و تدریس در سیستم آموزش عالی عملکردی باشد. چه چیزی ممکن است در اینجا و اکنون ، لحظه ، رابطه ، تجسم ، تمرکز داشته باشد؟ آیا "بداهه" یکی از منابع برای اندیشیدن بیشتر است؟ برای امتناع از نتایج مشخص شده ، اما فقط می بینید که چیزی منجر می شود؟ و آیا این در واقع کاوش است؟ تحقیق می کنید؟ کنجکاوی منجر شد؟

Improv با آموزش در جایی که مخالف با نتایج از پیش تعیین شده یادگیری است ، ارتباط مستقیمی دارد و در عوض از دنبال کردن مشترک یک ایده / ایده ها ، به دنبال درک غیر منتظره ، از طریق ایجاد جملات / تعامل جمعی ، پشتیبانی می کند. من در اینجا در مورد نقش های بازی یا موارد کوچک صحبت نمی کنم که دانش آموزان بتوانند یک فعالیت را آغاز کنند ، بلکه چیزی بزرگتر است که بر اساس اصول اینجا ، اکنون ، وابستگی متقابل و رابطه است.

و من تعجب کرده ام ، چگونه "بداهه" می تواند در تحقیقات اعمال شود؟ مربیان تحقیق چگونه به آن نگاه می کنند؟ چگونه یک پروژه مستقر در و مبتنی بر اصول "بداهه" در برنامه های بودجه جایی که ما موظف هستیم قبل از مواقع ، دنباله ای از فعالیتهای از پیش تعیین شده را مشخص کنیم ، تأمین می شود؟ نمی دانم چه عواملی ممکن است حاصل شود که اگر به برخی افراد اجازه دهیم کارهای تحقیقاتی بسیار سوداگرانه "بداهه" انجام دهند ...

بنابراین فارغ التحصیلی زمستانی بود. و در ردیف اول ، سه زن دانشگاهی حضور دارند. کلاه های فلاپی ، لباس های مختلف. تدریس آموزش به عنوان جیمی انتخاب و آزمایشگاه و نسخه های مختلف ارزان تر ، همه کفش پاشنه بلند ، گذشته به تشویق مخاطبان رفت. "من نمی دانم چگونه آنها این کار را می کنند. در چند سال به پاهای آنها بیاندیشید. "ما به یکدیگر گفتیم ، با نگاهی به چکمه های زمستانی ضد آب گرم ، پاشنه های معقول ما.

بعد از این رویداد ، من درباره این رفتار Old Scold با Thesis Whisperer بحث کردم. به شوخی خاطرنشان کردم که شاید نیاز به تهیه کفش بیشتر ناشی از وابستگی به اروتیسم روحانی باشد - چشمک زدن به مچ پا در زیر نیم تنه لباسهای راهب ، نگاهی به مچ باریک که از آستینهای روان بیرون می آید ... "" این انجام شده است ، او گفت. "اوه" گفتم ، "البته"

بنابراین به خواندن تعطیلات من. با توجه به هدف من عدم خواندن هیچ ارتباطی با کارهای تحقیقاتی واقعی من ، من مطالعات کمد لباس را کشف کرده ام. بله ، وجود دارد مطالعات کمد لباس. و مطالعات لباس. و ادبیات دیگر برای انجام لباس. این یک منطقه کاملاً جدید برای کشف است !!!

من اکنون خریدم:

و اکنون می دانم که ساندرا وبر بهترین چیز را در مورد لباس های دانشگاهی نوشته است. . بهترین. چیز. بهترین چیز برای من همین الان است. اینجا یک مزه دار است. با یک اخطار بی ادبانه ، بسته به تخیل شما ، ممکن است برخی از تصاویر کم تحرک فراخوانی شوند. 

من هیچ وقت نمی دانم چه چیزی را باید زیر لباس بپوشم (در دانشگاه X ، قوانین سختگیرانه ای در مورد پوشیدن لباس زیر وجود دارد ، اما این غیرمعمول است.) آیا باید همانطور که معمولاً انجام می دهم ، مانند مردها ، شلوارهای تیره بپوشم ، مثل مردان ، به دنبال مخلوط کردن هستم. در وهله اول و مهمتر از همه به عنوان یک محقق ، نشان می دهد که زنان می توانند شلوار و لباس های آکادمی را بپوشند ؟ یا باید استرس داشته باشم و زنانه خود را جشن بگیرم ، و با پوشیدن آنچه نمی توانند از دریا محققان مرد کنار بیایند(اگرچه شاید تعداد کمی از آنها مخفیانه دوست داشته باشند) - مواردی مانند نایلون ، پاشنه بلند ، لباس زیر ابریشمی و دامن یا لباس؟ آیا باید لباس معمولی خودم را به رنگ سیاه بپوشم ، بنابراین این لباس رومیزی است که به نمایش در می آید؟ یا برای یک بار ، آیا باید چیزی نقره یا طلا یا قرمز یا قرمز روشن بپوشم که از لباس راحتی دور شود و علاقه و علاقه من به خارج از مرکز مد را نشان دهد؟

اوه ، به هر حال چه اهمیتی دارد؟ هرچه را انتخاب کنم بیشتر توسط بخش عمده لباس پوشانده پنهان است. بدن من ، برای همین موضوع ، چیزی است که من به عنوان روز به روز کاهش وزن می خورم و گوشت گوسفند و برآمدگی گوشت به روشهایی که در جوانی پیش بینی نکرده ام ، بسیار متشکرم. بله ، صادقانه بگویم ، بعضی اوقات خودم را کاملا پنهان می کنم تا در زیر لباس پنهان شوم. و ، از این اعتراف می کنم که متنفرم ، اما فکر می کنم لباس من خیلی خوب است. این نوارهای مخملی و آبی مخملی زیبا روی آستینهای پفی و مرزهای مخملی آبی در لبه های عمودی جلو قرار دارد. تصور می کنم مخمل نرم را که هنگام نشستن روی صحنه می نشینم بی شک ، راهی برای آرامش و پریشان کردن خودم می دانم.

برهنگی را دزدیدگزینه ای نیست که همیشه برای من پیش بیاید ، حداقل ، حداقل تا نوشتن این قطعه انجام نشده است. این می تواند در زیر آن چراغ های مرحله ای گرم شود ، که لباس های کم رنگ یا بدون لباس ممکن است یک انتخاب معقول باشد اگر لباس های لعاب زده اینقدر خراشیده و شل و ول نبودند. اما مطمئناً ، در فرهنگ غربی ، برهنگی به عنوان یک تصمیم عملی خوانده نمی شود؟ اما به عنوان ... به عنوان چه؟ یک عمل شهوانی یا نمایشگاهی؟ موضع سیاسی؟ راهی برای واژگون کردن خصوصی یا مسخره کردن کل معنای مراسم؟ انگشت شست نه از بینی شخص بلکه از خصوصیات شخص در آکادمی؟ شاید عده ای هستند که عقاید عاشقانه یا وابسته به عشق شهوانی از آکادمیک برهنه آکادمیک (مرد و زن) را سرگرم می کنند که نیم دزدی بر روی نیمکت چرمی در یک دفتر با چوب چوبی گرگ و میش را تکرار می کنند ، شاید با آتشی درخشان در سنگ آهک سنگی که به نظر می رسد لازم برای چنین خیالات است اما در سرویس مدرن از دانشگاه واقعی ما غایب است. (وبر ، 2004 ، ص 101) 

و همچنان ادامه پیدا می کند. این یک فریبنده است و همزمان تحریک کننده فکر است. فقط نوع حواس پرتی است که همه ما باید در مورد استراحت مطالعه کنیم. چیزی که دانشگاهی است ، البته ، هیچ چیز بیهوده ، اما آکادمیک آنطور که ما می دانیم نیست. خوب ، نه آنطور که معمولاً می خوانیم.

من به شما پیشنهاد نمی کنم که بخواهید این کتاب را بخوانید ، البته فقط کتابی که چیزی نیست که معمولاً زمان آن را فراهم کنید. چیزی که می خندد ، یک ایده جانبی ، چشم انداز جدید.

چرا که نه؟ ادامه دهید ، می دانید که می توانید.

خواندن مبارک برای همه شما. امیدوارم انتخاب شما به همان اندازه سرگرم کننده باشد.

ارجاع. وبر ، س (2004) شما را فریب داد دکارت! لباس دانشگاهی من ، در  S. وبر و سی میچل Eds. نه فقط هر لباس روایت های حافظه ، بدن و هویت . نیویورک: پیتر لنگ. صص 99-104

امسال پاتر کمی تغییر شکل داده بود.

در اوایل ، این وبلاگ URL جدید ، patthomson.net را بدست آورد و کلیه تبلیغات رایگان وردپرس را از بین برد. خیلی زود ، تصویر امضاء میز و فنجان قهوه با عکس فعلی جایگزین شد - زاویه ای روی تابلوی کپی رایت های کتابهای من. در همان زمان ، من همچنین تعدادی عکس رایگان - از خودم و بعضی از کتاب ها - را به صفحات مختلف مرتبط با وبلاگ اضافه کردم.

من همچنین روش استفاده از تصاویر را برای پشتیبانی از پستها تغییر دادم. اکنون سعی می کنم تصویری داشته باشم که با هر پستی مرتبط باشد. این اغلب استفاده از یک عنوان غیرقابل توصیف بر روی تصویر است ، تزریق کوچک چیزی که به طنز نزدیک می شود. من همچنین از کلیپ های vimeo و برخی اسلایدها استفاده کرده ام. من قصد دارم این رویکرد چندرسانه ای را ادامه دهم ، و امیدوارم که امسال تنوع بیشتری را اضافه کنم

در دو هفته اخیر ، من یک صفحه فیس بوک پاتروت را شروع کردم تا افراد در صورت تمایل بتوانند پستهایی را که به جدول زمانی fb خود ارسال شده اند ، ارسال کنند. اگر بتوانم خودم را به این کار برسانم سال آینده سعی خواهم کرد کاری انجام دهم. من برخی از شرایط باقی مانده در مورد گسترش خودم در همه بیت رسانه های اجتماعی را دارم - چه مقدار خیلی زیاد است؟ شاید از خودم شوخی کنم که تنها با درگیر شدن با چند سیستم عامل ، واقعاً در ارتقاء نفس ظالمانه نیستم.

تمام آن کلمات  امسال تقریباً 120،000 نفر از آنها.  این تقریباً دو کتاب ارزش دارد.
تمام آن کلمات امسال تقریباً 120،000 نفر از آنها. این تقریباً دو کتاب ارزش دارد.

من موفق شدم از قسمت هایی از 488 مقاله جذاب در باربارا و جدیدترین کتاب نویسندگی من ، نوشتن شما Detox ، که به زودی در Routledge استفاده می شود ، استفاده کنم. با این حال ، بسیاری از مطالب موجود در بایگانی گشت ها وجود دارد. زیاد. من هنوز در حال فکر کردن هستم که چگونه این امر را سازمان یافته تر و در دسترس تر جلوه دهیم.
محبوب ترین پست خواننده در زمینه ثبت نام (هنوز) موضوعی است که به اهداف و اهداف می پردازد ، و از نزدیک روش ها و روش شناسی ، نتیجه گیری پایان نامه و اصطلاح دکترای دانشجویی دنبال می شود . پست چهره شخصی من امسال مربوط به Profzilla بود . همه ما حداقل یکی از آنها را می شناسیم. من می خواهم یک مدیریت علمی کامل ایجاد کنم ، اما به نظر می رسد بعد از پروفسور پینوکیو کمی گیر کرده است . من باید خیلی مراقب باشم که این کاریکاتورها به هیچ یک از افراد خیلی ربطی ندارند و یا ممکن است دچار دردسر بزرگی بشوم.

من کمی از یک سری پست در مورد کارهایی که باید در طول دوره دکتری شما انجام شود ، شروع کرده ام و به طور جدی به پست های مهمان در این موضوع علاقه مندم. من واقعاً می خواهم که افراد درباره تجربیات شخصی خود درباره آنها بنویسند و به اشتراک بگذارند. من چندان به مشاوره خودم علاقه ندارم - قالب ده نکته جالب - اگرچه من خودم کمی از این کارها کرده ام (سرخ شدن). تعداد زیادی وبلاگ وجود دارد که از این رویکرد استفاده می کنند و واقعاً آن چیزی نیست که می خواهم روی آنها تمرکز کنم. من می خواهم فکر کنم که پاتروت عمدتا مکانی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات است و البته ایجاد یک لیست از استراتژی هایی که می توانید انتخاب کنید.

Patter remains a personal, largely pedagogical project. I’m always delighted to hear from people who have found bits of it useful, this helps me to keep going. And I’m thinking, during a bit of down time over the holiday period, what else to do with the blog next year. I’m wondering about more reviews of interesting bits of research and/or books. Maybe I can do some more work on my writing course slides and develop some of my own YouTube clips as well. I wonder about some interviews with academics – although I certainly don’t want to duplicate what already exists. I’m always pleased to have questions as they often lead to things I haven’t thought about before. I’m also very happy to have suggestions for things to cover – hint, hint.

و من در حال فکر کردن برای بازگشت به یک پست در هفته هستم. من قبلاً در مورد این موضوع فکر کرده ام و هنوز آن را انجام نداده ام ، اما ممکن است ... ممکن است. 

حالا مطابق آنچه که تو هستی ، Patter چند روز مرخصی بیش از کریسمس دارد.

اما من از حجم چیزهایی که توسط افرادی ارسال شده شگفت زده شده ام که به نظر می رسد انتظار دارم که در دوره کریسمس برای نوشتن ، تجدید نظر ، بررسی و بررسی در دسترس قرار بگیرم. من تنها کسی نیستم که می دانم که این تجربه را داشته است. به نظر می رسد بخشی از الگوی عمومی دانشگاه سریع است که دور بودن از دفتر همیشه برابر بودن با اینکه هنوز در محل کار هستید. این واقعاً قابل قبول نیست. همه ما به زمان کمتری احتیاج داریم.

درخواست های ناخواسته نشانگر سرعت کار و سرعت بخشیدن به مکان های کاری دانشگاه ها است. به نظر می رسد که زمان دانشگاه بی نهایت الاستیک است و انتظارات و وظایف بیشتری دارد. و بعضی از ما ممکن است با نیاز به متناسب بودن همه چیز سازگار باشیم. همانطور که مارک کاریگان استدلال می کند:

فشار زمان می تواند نمادی از وضعیت باشد و از بین بردن آن می تواند یکی از معدود اشکال قابل قبول اجتماعی برای خودآرایی آشکار در دسترس باشد.
فشار زمان می تواند زمان در دسترس برای انعكاس پذیری را کاهش دهد ، سؤالات دشوار را به روش مشابهی با نوشیدنی و مواد مخدر از بین ببرد.
فشار زمان می تواند در صورت تعدد حواس پرتی ، یک نوع تمرکز منحصر به فرد را تسهیل کند. اگر بپذیریم که اولویت ها با اهمیت هنجاری سرمایه گذاری می شوند (یعنی آنها به روش های مستقیم و غیرمستقیم برای ما اهمیت دارند) ، اولویت بندی می تواند لذت بخش باشد. این می تواند به شکل افرادی باشد که برای اطمینان از کارها به مهلت های خود اعتماد می کنند. با عملی تر ، می تواند با کنار گذاشتن یکی از منابع زمانی محدود برای استفاده از تعهدات غیرقابل مذاکره ، تعلل را کاهش دهد.
فشار زمان می تواند احساس ما را به طور کامل زندگی کند ، این احساس را به ما القا می کند. اگر زندگی خوب اکنون به عنوان یک زندگی کامل تلقی شود ، زندگی سریع احساس می کند زندگی کامل است.
به عنوان یک "دختر خوب" که به خوبی آموزش دیده است ، این نوع خرید عملی چیزی است که من بیش از حد مستعد آن هستم.

بله تعطیلات.  بسیار بهتر از یک فشار دست در چشم با چوب سوزانده ، همانطور که استرالیایی ها مستعد گفتن هستند.
بله تعطیلات. خیلی بهتر از یک فشار دست در چشمی که چشمان سوخته در چشم است ، همانطور که ما استرالیایی ها مستعد گفتن هستیم.

با این حال ، همانطور که اتفاق می افتد ، امسال شکاف نیمکره جنوبی را تجربه می کنم و بیشتر ژانویه در عرشه آن نخواهم بود. این در واقع یک تعطیلات تابستانی موکول به تعویق افتاده است زیرا من تمام تابستان های واقعی را ، مانند سالهای گذشته ، در نوشتن کتاب صرف کردم.

من چند پست برنامه ریزی شده ام تا Patter در حالی که از میز کارم دور هستم ادامه یابد. شما ، خواننده عزیز ، حتی ممکن است متوجه شوید من اینجا نیستم. و دو محقق دکتری که در حال تلاش برای ارائه در ژانویه هستند ، مطمئناً می توانند همانطور که در مورد خانه / خانه انگلیسی من ، توجه فوری من را از طریق ایمیل جلب کنند.

اما همه بقیه توجه دارند که من در دسترس نیستم. واقعاً نه در دسترس.

امیدوارم که شما هم موفق شوید که مدتی از کار خود فاصله بگیرید و چند روز آینده خوشحال ، سالم - و بدون ایمیل باشید ، خواسته های دقایق بی احتیاطی و انتظارات غیر منطقی را داشته باشید. به سلامتی.

این پست در پاسخ به سوالی در مورد چگونگی نگه داشتن بالاتر از آنچه منتشر می شود ، است

sophie-elvis-BiZ-_6kNjbI-unsplash.jpg

من در اوایل فهمیدم که کار دانشگاهی نیاز به یافتن راه هایی برای مقابله با بار اطلاعات دارد. کلاس افتخارات کارشناسی من ، علاوه بر دوره های معمولی ، به دانش آموزان تازه کار نیز نیاز داشت که سه تا چهار منبع اصلی و سپس پنج یا شش مقاله را هر هفته بخوانند. اوه همه ما مجبور شدیم راه هایی برای خواندن کارآمد یا یافتن زیر پیدا کنیم. بنابراین ما به دنبال نکات کلیدی و شواهد بودیم. ما همچنین از خلاصه آنچه می خوانیم برای ارزیابی اعتبار استدلال های غالباً مخالف ، دور بودیم. بنابراین ، بدون اینکه لزوماً آگاه باشم که انجام می دهم ، یاد گرفتم که برخورد با یک بار خواندن سنگین به معنای انتخابی و انتقادی است.

وقتی دکتری خود را شروع کردم ، خودم را به نوع مشابهی از هدف خواندن اختصاص دادم. من تصمیم گرفتم که هر هفته حداقل یک کتاب و حداقل ده مقاله ژورنال بخوانم - بیشتر لاغر می شوم ، اما با ده مقاله به طور مفصل مشغول می شوم. همانطور که معلوم شد ، این کار بزرگی نبود و من اغلب بیشتر از این می خواندم. و نه تنها مطالب زیادی را از طریق مطالب دریافت کردم ، بلکه به الگویی که به طور منظم به ژورنال ها نگاه می کردم ، سیمان کردم.

و من این را ادامه داده ام. من قبلاً از مجلات هشدار دریافت می کردم اما اکنون فقط از برنامه Browzine (که قبلاً درباره آن صحبت کرده ام) استفاده می کنم. هر هفته به چهل مقاله جدید از سی ژورنال اصلی در مناطق مورد علاقه ام نگاه می کنم.

اولین کار من این است که تصمیم بگیرم که آیا مقاله مورد علاقه است یا خیر. اگر چنین است ، من آن را پس انداز می کنم.

من مجموعه ای از پوشه های Browzine برای مقالاتی دارم که مربوط به پروژه های فعلی من است. اولین کار ساماندهی من این بود که انواع مقاله هایی را که می خواهم برای نگه داشتن آنها داشته باشم و سپس عنوان کردن پوشه را مرتب کنم ، تا بتوانم به راحتی ببینم هر یک از این موارد چیست. عناوین من نسبتاً مجزا هستند ، آنها تعدادی از موضوعات را پوشش می دهند. اما می توان پوشه های مربوط به زیر مجموعه های خاص یک موضوع را تنظیم کرد. بنابراین ، اگر به طور مثال مقالات مربوط به دکترا را جمع می کردید می توانید این موارد را به مثلاً تجربه ، نظارت ، نوشتن و موارد دیگر تقسیم کنید.

Now, Browzine is meshed with bibliographic software ( Zotero, Mendeley, Endnote) so it exports papers and their details. As I’m saving a paper, I usually add a keyword and phrase so I know why Ive saved it. And just as I did all those very many years ago, I only identify The Point that the paper is making. I skim read the paper – title, abstract, introduction and conclusion and work out what the key message is.

مثالی - مقاله ای که اخیراً در زمینه آموزش دکترا ذخیره کردم - این یکی از پوشه های موضوعی من است - بر دانشگاهی بودن بین داوطلبان دکترا متمرکز شده است . این نویسنده چهار نوع کاردستی را در بین محققان دکترا - حرفه ای ، فکری ، اجتماعی و عاطفی - مشخص کرد و اظهار داشت که دانشگاه ها می توانند کارهای بیشتری برای پرورش همکارانه انجام دهند. بنابراین ، نکته ، همانطور که من در Endnote ذخیره کردم ، دقیقاً این جمله است - چهار محصلیت در بین محققان دکترا وجود دارد - حرفه ای ، روشنفکر ، اجتماعی و عاطفی - دانشگاه ها می توانند کارهای بیشتری برای پرورش شراکت انجام دهند .

من این مقاله را فقط در صورت ذخیره کرده ام ، ممکن است بخواهم در آینده از آن استفاده کنم. به عنوان مثال می توانم با این مقاله تماس بگیرم تا بتوانم بخشی از تحقیقات خودم راجع به دانشكده را توجیه كنم ، یا می توانم آن را در مقاله ای كاملاً در مورد آموزش دكترا - آنچه ما انجام می دهیم و انجام نمی دهم - استناد كنم.

البته ، من هنوز مقاله را به طور كلی نخوانده ام ، اما من به اندازه كافی می دانم كه بتوانم به آن برگردم ، اگر یا در صورت نیاز. بسته به اینکه آیا مقاله برای کار من مهم است یا نه ، ممکن است تصمیم بگیرم که در نهایت مقاله را به طور کامل بخوانم. من همیشه وقتی یک تحقیق خاص یا نوشتن را در ذهن داشته باشم ، جستجوهای کلیتری را انجام خواهم داد ، اما می توانم در پوشه های ذخیره شده Browzine و در Endnote شروع به کار کنم.

شما جمع خواهید کرد که من کاغذ را چاپ نکرده ام. من آن را برجسته نکرده ام. لوازم التحریر یا جوهر چاپگر به هیچ وجه درگیر نیست. من یادداشت های گسترده ای نگرفته ام. با این حال من می دانم مقاله در مورد چیست و من آن را ذخیره کرده ام تا بتوانم دوباره آن را پیدا کنم.

فرآیندهای انتخاب - انتخاب چه مقالاتی برای نگهداری و ارتباط بالقوه آنها با کار خود - یک کلید برای مدیریت حجم ادبیاتی است که برای شما بسیار مفید است. اگر با هر مقاله ای که در آن قرار دارید به جزئیات مشغول شوید ، در پایان به خواندن بسیاری از قطرات آن می پردازید. و همچنین شما در مرتب سازی نکات کلیدی که از آن می توانید استدلال برای تحقیقات خود ایجاد کنید ، مشکل دارید - موارد بسیار دقیقی وجود دارد.

داشتن روشی منظم برای ثبت و ذخیره اطلاعات بسیار مهم است. برای این کار روشهای زیادی وجود دارد و همه ما سیستم های خودمان را توسعه می دهیم. شما جمع خواهید کرد که من از بسیاری از افراد مینیمالیسم هستم. این فقط من است من با زمان خود اقتصادی هستم و فقط وقتی موضوع مربوط است یا علاقه من را جلب می کند ، فقط با جزئیات می خوانم. اما من به طور کامل وقت کافی را برای انتخاب و بازیابی اطلاعات از وسایل صرف می کنم تا مطمئن شوم که می توانم برگردم و وقتی می خواهم چیزهایی را پیدا کنم. و روش های خاص خود را برای انتخاب و ذخیره کردن مطمئن هستم.